De versterkte positie van Luik
Het aanvalsplan van de Duitse troepen voorziet in een snelle doortocht doorheen België, waarbij de verovering van Luik cruciaal is. De inname van Luik zou hen toelaten om troepen ten noorden van Samber en Maas te ontplooien en zo op te rukken naar Frankrijk.
De verdediging van de oostelijke grenzen van België is voornamelijk gebouwd rond de Versterkte Posities (Positions fortifiées) van Luik en Namen.
Luik wordt verdedigd door ongeveer 32.000 militairen, onder het bevel van generaal Leman. Het 2de Duits leger beschikt over 60.000 soldaten onder rechtstreeks bevel van generaal Von Emmich. De Versterkte Positie Luik bestaat uit 12 forten: zes kleine (Chaudfontaine, Evegnée, Embourg, Hollogne, Lantin en Liers) en zes grote forten (Barchon, Boncelles, Flémalle, Fléron, Loncin en Pontisse). De oudere forten, zoals de citadel en het Fort de la Chartreuse, worden in de verdedigingslinie opgenomen.
Het plan om snel te kunnen vorderen, wordt door een sterke Belgische weerstand vertraagd en op sommige plaatsen lijden de Duitse troepen ernstige verliezen.
De forten rond Luik bestoken de aanvallende troepen, maar op 12 augustus 1914 brengt de vijand zware houwitsers (kaliber 42 cm) in stelling en beginnen ze met het stelselmatig bombarderen van de Belgische forten. Een dag later capituleren de forten van Barchon en Pontisse na hevige beschietingen. Op 15 augustus valt het Fort van Loncin, nadat een voltreffer de munitiekamer doet ontploffen. Generaal Leman, die zijn hoofdkwartier in het Fort van Loncin heeft, wordt zwaar gekwetst en krijgsgevangen genomen.
De laatste forten vallen op 16 augustus.
Enkele forten rond Luik zijn open voor bezoekers:
